PytaniaPyt NR.1 Cześć! Dzisiaj postanowiłem napisać coś na temat rozmów kwalifikacyjnych. Ludzie prosili mnie o to, od kiedy napisałem wpis na temat szukania pracy w Warszawie po raz pierwszy. Ciekawa lektura dla tych, którzy skończyli studia inżynierskie i szukają pracy w wielkim mieście.

Przejdźmy jednak do pytań. Bo jakie pytania możesz dostać szukając po raz pierwszy pracy jako programista. Jeśli więc szykujesz się rozmowę mam nadzieję, że to ci pomoże.

Pytania są banalne. Postanowiłem na razie opisać te najbardziej oczywiste.

PłuapkiPyt NR.1 Pamiętam swoje pierwsze przygody z językiem C# i swoje błędy. Pamiętam jak z kolegą pisaliśmy algorytm ewolucyjny i zastanawialiśmy się dlaczego mamy przepełnienie stosu. Zdecydowanie wtedy obaj o czymś zapomnieliśmy.  Często zdarzało mi się zapomnieć, że istnieją inne kolekcję w C# niż tablice. Korzystałem więc z tablic bo przy nich czułem się bezpiecznie i to one były najczęściej używane na zajęciach.

Jak widać nie byłem takim zdolnym programistą w czasach studenckich. Postanowiłem więc zrobić listę pospolitych pomyłek nowicjusza.

Dynamic C# 4.0 przedstawił nowy typ “dynamic”. Istnieje on już od pewnego czasu, ale pytanie dlaczego nie jest tak często używany? Odpowiedź jest oczywiście prosta, ponieważ słowo kluczowe dynamic przydaje się w wybiórczych przykładach.

Przykładowo typ dynamic jest używany do wiązania danych na samym dnie C#. Kiedyś te operacje wykonywały się na napisach bądź obiekcie System.Object, teraz to wszystko wędruje do dynamicznej zmiennej, która może określać wszystko.

Dynamic też przyda się bardzo przy operacjach z bibliotekami COM. COM w końcu to system, który jest w połowie dynamiczny. Wiele metod COM zwraca więc dynamiczny obiekt. Przed C# 4.0 zostawał zwracany obiekt, co trochę komplikowało sprawę. Trzeba było wtedy rzutować i zgadywać czym ten obiekt jest.

W sumie tak samo jest z typem dynamic, ale jeśli mam pewność, że wszystkie obiekty umieszczone w tym typie zawsze będą miały tę jedną wspólną właściwość, to wszystko jest w porządku.  Właściwie typ mnie nie interesuje bardziej zakładam, że dana właściwość lub pole pojawią się bez względu na wszystko. 

Jest Moc Nadszedł czas, aby poszerzyć swoją wiedzę na temat C#. Istnieje kilka ciekawych funkcjonalności, które mogą ci ułatwić pracę z kodem

Raz na jakiś czas warto odnowić swoją wiedzę.

LazyCzęść NR.10Czy jest możliwe w C# uruchomienie metody, tylko wtedy, gdy jest ona nam potrzebna.

Wartościowanie leniwe jest skomplikowanym zagadnieniem i ciężko jest go zrozumieć bez odpowiedniego przykładu w kodzie.

Currying howCzęść NR.8 W poprzednim wpisie widzieliśmy przykłady jak Currying działa. Przykłady te były opisane na zmiennych zadeklarowanych, albo jako anonimowe metody, albo jako wyrażenia lambda. Zmieniliśmy te funkcje do postaci łańcucha wywołań funkcji, które przyjmują zawsze tylko jeden parametr.

Jak to jednak by wyglądało w C# , w kontekście klas. Jak mieć metodę Currying w stylu języków funkcjonalnych.

Jakie ja napotkałem problemy pisząc ten prosty przykład edukacyjny.

CurryingCzęść NR.7 Gdzie leży serce programowania funkcjonalnego. Oczywiście w jego funkcjach, które są składową większego algorytmu. Haskell Curry był matematykiem i to od niego wywodzi się termin Currying jak i cały język programowania Haskell.

Currying sprawia, że jesteśmy w stanie zobaczyć wszystkie funkcje jako funkcje jednoparametrowe bez względu na to, ile parametrów tak naprawdę potrzebujemy do wyliczeń i działania.

Jak to jest możliwe? Przecież gdzieś te parametry muszą być? Jest to jednak prostsze niż się wydaje.

Otwiera nas to na dzielenie aplikacji  na mniejsze elementy. Jest to jedna z głównych esencji każdego języka funkcjonalnego.  Jak to wygląda w C#, który do końca nie jest językiem funkcjonalnym.

RekurecjaCzęść NR.9 W funkcjonalnych językach programowania rekurencja jest narzędziem z dużą tradycją. Wiele oryginalnych języków funkcjonalnych nie miało konstrukcji pętli. W takich wypadkach była używana rekurencja.

Obecnie wiele języków funkcjonalnych ma definicję pętli w swojej składni.

Nie zmienia to jednak faktu, że rekurencja wciąż jest używana przez wielu programistów.

Future C# Czy warto uczyć się C#? Oczywiście język dojrzał i co więcej czeka na niego świetlana przyszłość.

C# ma już 16 lat. Przy pomocy C# możemy tworzyć strony internetowe, aplikacje na Androida, iOS i aplikacje na Windows 10. Mam też aplikacje na systemy Windows jak Windows Forms i WPF. Do tego stosu też można dodać usługi Windows, które działają w tle systemu.

Na koniec możemy wspomnieć o aplikacjach na systemy Office i SharpPoint.

CreateCzęść NR.6 Pomówmy o wyrażeniach drzewiastych raz jeszcze. Wyrażenia drzewiaste są naprawdę potężnym narzędziem ponieważ traktują kod jak dane. W poprzednim wpisie przyjrzeliśmy się jak wyrażenia drzewiaste są zbudowane i jak je wykorzystać.

W tym wpisie skoncentrujemy się na tworzeniu wyrażeń jak i ich zmianie.

Tematyka ta jest dosyć obszerna dlatego postanowiłem przygotować tylko parę ciekawych przykładów, które wykazują pewną użyteczność tworzenia dynamicznych wyrażeń.

DekoratorWzór.1 Dekorator. Śmiało mogę powiedzieć, że jest to jeden z najważniejszych wzorców projektowych. Można powiedzieć, że jest on prawie częścią każdego systemu, ponieważ nie ma co ukrywać, jest on pożyteczny i użyteczny nawet do dzisiaj.

Dekorator pozwala dodać istniejącej klasie nowe zachowanie.  Nie zmienia on jednak działanie klasy podstawowej. Oznacza to, że spełnia następujące zasady S.O.L.I.D:

• pojedynczej odpowiedzialności
• zasady otwartej-zamkniętej

Dekorator jak i jego klasa bazowa mają tylko jedno zadanie. Dekorator pozwala nawet rozbić zachowanie klas, jeśli widzisz, że te rozbicie jest potrzebne. W tym przykładzie to pokażę.

Chciałbyś się zapewne nauczyć tego wzorca. Zamiast tego przyjrzymy się przykładzie Pizzy. Kod jest do pobranie na końcu artykułu.

Wyobraź sobie, że masz następujący zestaw klas.

Tags Ostatnio ulepszając swojego bloga miałem proste zadanie. Chciałem przy pomocy swoich własnych znaczników modyfikować tekst w postach.

Nie jest to nic odkrywczego. Blog WordPress ma dużo swoich własny znaczników i tagów, które maja ułatwić ci wstawanie n.p filmików z Youtube albo TED-a.

Ten blog jest napisany w C# przez mnie, a to znaczy, że jeśli czegoś w nim nie ma to znaczy, że muszę to napisać.

ThreadingCzęść NR.5 Jak można wykorzystać programowanie aspektowe w pożyteczny sposób?

Interceptory mogą się przydać przy tworzeniu nowych wątków. Pisząc aplikację w WPF lub Windows Forms łatwo zauważyć tę sytuację. Podczas wykonywania jakiejś długiej czynności w kodzie możesz zauważyć, że cały wątek UI został zatrzymany. Oznacza to, że nie możesz ruszyć okna, nie możesz skrolować okna i nie możesz na nic klikać bo cały wątek odpowiedzialny za to jest zajęty.

C# 7.0 Na konferencji Build 2016, Microsoft wypuścił pierwszy publiczny wgląd do nowego Visual Studio 15. Po co go zainstalować? Warto go mieć by zobaczyć, co obecnie można zrobić w kolejnej iteracji języka C#. Jest to siódma iteracja C#. Pojawiło się w niej wiele ciekawych sztuczek.

Instalacja Preview Visual Studio 15 wydaje się mało inwazyjna na cały ekosystem programistyczny w moim komputerze. Wydaje się, że w każdej chwili mogę odinstalować ten edytor bez niszczenia czegokolwiek w swoim systemie operacyjnym.

#6 Kod to...Część NR.5

Kiedyś szczytem wszystkich wynalazków stworzonych przez programistyczne języki funkcjonalne była możliwość wykonania funkcji, gdy ona jest w formie napisu string.

Ten napis można było zmieniać i później go wywołać jak zwyczajny kod.

Inaczej mówiąc “eval” .

Wiele języków programowania wspiera operację “eval” czyli możliwość wywołania funkcji w danym języku, gdy dynamicznie tworzymy wyrażenie tej własnej funkcji.

Najprostszy eval jak powiedzieliśmy wcześniej wymaga do operacji zwykłego napisu string. Języki, które to wspierają pozwalają na wywołanie takiego kodu. Oto przykładowy kod JavaScript.

ClousersCzęść NR.4

Aby język programowania mógł działać z Funkcjami wyższego rzędu musi rozwiązać problem z zasięgiem zmiennych. O co chodzi?

Funkcja wyższego rzędu jest to funkcja, która przyjmuje jako parametry kolejne funkcje. Co się jednak dzieje z parametrami zaszytymi w wewnętrznych parametrach funkcji?

Kiedy funkcje są przekazywane jako parametry, zmienne, wartości zwracane - wtedy kompilator używa domknięcia, aby rozszerzyć zasięg zmiennych tak, by były one dostępne wtedy, gdy są potrzebne.

W tym wpisie spojrzymy na problem z zasięgiem zmiennych i na domknięcia, ale najpierw…zobaczymy jak w C# dynamicznie tworzy się funkcję.

ComparisonSmak NR.4

Podobnie jak delegaty: Predicate, Converter - delegata Comparsion istnieje głownie po to, by dać możliwość kolekcjom Array i List<T> możliwość sortowania.

Obecnie jednak nie korzystam z metody Sort, tylko z metody LINQ OrderBy.

Używanie delegaty tak, jak w poprzednich przypadkach nie ma sensu. Sama delegata istnieje dla metod np. Sort.

PrzeciążanieCzęść NR.19

Witaj w przedostatnim  wpisie z tego cyklu. Poza wielkim podsumowaniem czego w Javie nie ma, a jest w C# wypadałoby jeszcze coś powiedzieć o przeciążaniu metod w C# i w Javie ponieważ różnice są.

Zacznijmy od C#.

Elementy klasy pochodnej mogą redefiniować metodę klasy bazowej. W klasie pochodnej tworzymy metodę o tej samej nazwie i liście parametrów, co metoda w klasie pochodnej.

Metoda ta będzie miała nowe zachowanie. Inne niż metoda z klasy bazowej.

ConstrainsCzęść NR.18

Generics, Typy generyczne referują się do typów, których definicja metody, klasy i interfejs operują zależnie od tego, co podasz do niego.

Typy generyczne mają wiele zalet jedną z nich jest wykrywanie ich działania już na poziomie pisania kodu oraz to, że pozwalają na uniknięcie konwersji typów.

GenericsCzęść NR.17

Generics, Typy generyczne referują się do definicji metody, klasy i interfejsów, które operują zależnie od tego, co podasz jako parametr generyczny.

Typy generyczne mają wiele zalet jedną z nich jest wykrywanie ich działania już na poziomie pisania kodu. Dzięki nim też możemy uniknąć konwersji typów.

Try-CatchCzęść NR.16

Przechwytywanie wyjątków pozwala programistom rozwiązać problem związany z tym, że w każdej aplikacji może wystąpić nieprzywidziana sytuacja.

Przykładowo jeśli chcesz otworzyć plik używając FileReader z Javy, albo StreamReader z C#, to istnieje kilka sytuacji, które mogą wywołać błąd działania, czyli wyjątek. Przykładowo plik może nie istnieć.

ConverterSmak NR.3Przerobiliśmy 3 z 5 szablonów gotowych generycznych delegat. Zostały nam jeszcze dwa. A w tym wpisie opiszę delegatę Converter.

Nie ma w niej niczego specjalnego. Jest to kolejna delegata, która istnieje z powodu starego kodu .NET 2.0 sprzed LINQ.

Celem tej delegaty jest przekonwertowanie jednego obiektu w drugi. Od razu rodzi się pytanie po co używać do tego oddzielnej delegaty gdy mamy delegatę Func.

PredicateSmak NR.2

Predicate to gotowy szablon delegaty/wskaźnika do metody.

Metoda referowana w Predicate musi zwrócić wartość true/false.

Spełnia ona inną role niż klasyczne szablony delegat jak “Action” i “Func”, które opisałem wcześniej. Pytania brzmi na czym polega różnica.

Możesz sobie zadać pytanie dlaczego w ogóle z nich korzystać. Dla czytelności systemu może łatwiej jest użyć delegaty Func<T,Bool>. Dlaczego Predicate w ogóle istnieje?

EnumCzęść NR.15

Typ wyliczeniowy jest to typ, który zawiera określoną liczbę nazwanych stałych. Aby utworzyć typ wyliczeniowy wystarczy użyć słowa kluczowego “enum” zamiast “class”.

Wewnątrz nawiasów klamrowych po przecinku definiujemy listę stałych elementów. Zasady poziomu dostępu typu wyliczeniowego są takie same jak zasady dla klasy.

W Javie stałe wartości enum są pisane z dużych liter.

AbstrakcjaCzęść NR.14

Klasa abstrakcyjna dostarcza implementacje innym klasom. Klasa abstrakcyjna jest więc taką podstawką dla pozostałych klas.

Klasa abstrakcyjna może zawierać zestaw kompletnych metod, które będzie posiadać klasa pochodna. Klasa abstrakcyjna może też mieć zestaw abstrakcyjnych metod, które nie są zdefiniowane w swoim działaniu. Podobnie do interfejsów, w takich metodach istnieje tylko sygnatura metod. Nie ma w nich ciała.

InterfejsyCzęść NR.13

Interfejs to typ, którego zadaniem jest rozłączenie implementacji działania od definicji parametrów wyjścia.wejścia.

Jest to specyficzny kontrakt, który jest implementowany przez klasy. Kontrakt ten zawiera tylko informacje o co dana metoda ma się zwrócić i co ma ona przyjąć. Definicja działania jest już określona w klasie.

StałeCzęść NR.12

Zmienna w C# określona słowem kluczowym const staje się stałą, której zawartość jest na zawsze zawarta w bibliotece, w trakcie kompilacji. Ta wartość nie może zostać zmieniona w trakcie działania programu.

Próba przypisania jakiekolwiek wartości do stałej będzie skutkować błędem.

Stałe muszą znajdować się w klasie jako pole lub w lokalnym bloku kodu .

Poziom.DCzęść NR.11

Poziomy dostępu deklarują na jakim poziomie dany element klasy bądź sama klasa jest widoczna.

W Javie mamy 4 typy dostępu. Są one następujące: public, protected, private i private na poziomie paczki.

Ten ostatni poziom nie może być jawnie zadeklarowany za pomocą słowa kluczowego.

Warto zaznaczyć, że poziom dostępu protected daje dostęp do wszystkich klas w danej paczce, nawet jeśli one nie dziedziczą po tej klasie.

DziedziczenieCzęść NR.10

Dziedziczenie pozwala klasie na uzyskanie elementów (pól, metody) innej klasy. W przykładzie poniżej klasa kwadrat dziedziczy po klasie prostokąt.

Prostokąt staje się klasą bazową Kwadratu.

W dodatku wszystkie elementy klasy Prostokąt, jeśli są one dostępne stają się elementami klasy Kwadrat. Wyjątkami są konstruktor i w przypadku C# destruktory.

StaticCzęść NR.9Słowo kluczowe “static” jest używane do tworzenia pól i metod do których dostęp nie wymaga utworzenia instancji klasy.

Statyczne elementy wewnątrz klasy należą do samej klasy. Nie statyczne elementy są kojarzone z każdą kopią obiektu.

Oznacza to, że każde statyczne elementy nie mogą używać elementów powiązanych z instancją/obiektem danej klasy. Na poziomie statycznych elementów instancja klasy i jej elementy nie istnieją.

Z drugiej strony metody niestatyczne mogą korzystać z statycznych metod i pól.

KlasaCzęść NR.8

Klasa jest to szablon używany do tworzenia obiektów. Klasy składają się głównie z dwóch członów: pól i metod. (C# ma tego więcej)

Pola są zmiennymi, które trzymają stan obiektu. Metody definiują, co obiekt potrafi.

Poniżej znajduje się klasa opisująca kwadrat. Ma ona dwa pola x i y oraz metodę GetArea().

MetodyCzęść NR.7 Metody to bloki kodu, które są wykonywane wtedy, gdy są one wywoływane. óóóó

Jak się można domyślać ta cześć składni języka C# i Javy nie rożni się za bardzo.

Metody są tworzone poprzez określenie:

PętleCzęść NR.6

W C# i w Javie mamy 4 struktury pętli.

Pętli używamy by wielokrotnie wykonać kod. Podobnie jak z wyrażeniem “if” kod do wykonywania w  pętli znajduje się wewnątrz nawiasów klamrowych.

Jeśli mamy do dyspozycji tylko 1 blok kodu do wykonania, to nie musimy używać nawiasów klamrowych.

#4 InterceCzęść NR.4

W poprzednim wpisie omówiłem, czym jest intercepcja w programowaniu. Chociaż jak zajrzysz do Googli, to możesz zobaczyć, że słowo to często jest używane w footballu amerykańskim.

Poprzednim razem skorzystaliśmy z Castle.Windsor i DynamicProxy.

Teraz zrobię to samo tylko przy użyciu PostSharpa. Wpis będzie krótki, gdyż omówienie techniczne zostało zrobione wcześniej.

Aby użyć PostSharpa musimy stworzyć klasę aspektową.

#3 CastleCzęść NR.3

W poprzednim wpisie pokazałem prosty przykład AOP z PostSharpem.

Teraz pokażę wam podobny prosty przykład AOP, ale z Interceptorami z Castle.Windosor.

Różnica tej techniki z PostSharpem jest duża.

Kontener wstrzykiwania zależności Castle będzie dodawał aspekty w trakcie wykonywania programu. PostSharp robił to poprzez dodatkowy proces kompilacyjny.

Warto też zaznaczyć, że ten przykład będzie się różnił od poprzedniego przykładu. Dlaczego?

Muszę wyjaśnić czym jest intercepcja metody

#2 PostSharpCzęść NR.2

Czas na proste demo AOP przy użyciu PostSharp i IL Code Weaving.

W poprzednim wpisie omówiłem na czym polega AOP. Jeśli jeszcze wszystkiego nie rozumiesz, to spokojnie dopiero patrząc na konkretne przykłady, sprawa z AOP staje się jasna jak żarówka.

Projekt Demo zaczynamy od utworzenia nowego projektu w Visual Studio.  Demo będzie proste, dlatego wystarczy nam aplikacja konsolowa.

AOPCzęść NR.1

Programowanie aspektowe – to brzmi skomplikowanie, ale w rzeczywistości tak nie jest. Programowanie aspektowe - w skrócie AOP, pomaga spędzić mniej czasu na kopiowaniu i wklejaniu tego samego kodu.

Te powtarzające fragmenty kodu fachowo nazywają się “boilerplate”.

Redukując powtarzalność kodu możesz poświęcić więcej czasu na ważniejsze części projektu i dodać do niego, i do innych projektów wartość dodaną.

AOP w .NET może zostać uzyskane na wiele sposobów. Najpopularniejszymi sposobami są techniki związane z:

• Castle Windsor i Intercepotrami
• PostSharpem i Aspektach

#3 LambdaCzęść NR.3

Nie wszystkie funkcje są tak ważne, że muszą mieć nazwę. C# wspiera anonimowe funkcje od wersji 2.0. A od wersji 3.0 anonimowe funkcje pojawiły się w lepszej wersji. W wersji wyrażeń lambda.

Te funkcje nie żyją na poziomie klas i dlatego nie mają nazw. Referencje do takich funkcji zazwyczaj przetrzymuje się w postaci zmiennych typu danej delegaty.

Istnieją pewne ograniczenia dotyczące tego, gdzie anonimowe funkcje mogą się znajdować i jakie mają być.

Przykładowo nie mogą one być generyczne.

#2 DelegateCzęść NR.2

C# jest językiem obiektowym. C# nie pozwala na użycie “funkcji” poza klasami. Jest to wielka różnica w porównaniu z C++ - pierwszym językiem programowania zorientowanym obiektowo. C++ pozwala na pojawianie się funkcji poza klasami ze względu na wsteczną kompatybilność z językiem C.

Można się kłócić, że skoro C# ma klasy statyczne z statycznymi metodami to programowanie imperatywne istnieje, ale jest ono ukryte za obiektową terminologią.

Funkcje w C# mogą istnieć tylko wewnątrz klas i co ważniejsze nie nazywamy je funkcjami tylko metodami. Metody w C# zawsze muszą coś zwracać. Na szczęście ta zasada jest omijana poprzez typ void. Dzięki temu w metodzie nie musimy używać słowa kluczowego return.

Co to jest?Część NR.1Programowanie funkcyjne istnieje od bardzo długiego czasu. Język programowania LISP w 1958 roku postawił punkt startowy w programowaniu funkcjonalnym.  Z drugiej strony LISP już wtedy bazował na koncepcjach, które istniały. Pierwsze kroki w kierunku programowania funkcjonalnego  można datować na lata 1930-1940. Wtedy Alonzo Vhruch opracował lambda Calcus.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lambda_calculus*

Co to jest programowanie Funkcyjne

Programowanie funkcje jest kolejnym paradygmatem programowania, który występuje w wielu językach programowania. Jak sama nazwa wskazuje koncentruje się na funkcjach.

Dla niektórych programistów programowanie funkcyjne wydaje się być naturalne. Funkcyjne programowanie według nich bardziej koncentruje się na problemie, który powinien być rozwiązany niż na poszczególnych krokach rozwiązania problemu.

ReWrite

W poprzednich wpisach pokazałem jak przy użyciu wyrażeń drzewiastych wyciągać kod.

Jak jednak kod ten zmienić.

Do spacerów po kodzie używaliśmy klas opartych na wzorcu “Vistor”. W tym wypadku podobne rozwiązanie jest zalecane.

Chociaż na siłę można zmieniać wyrażenie drzewiaste jakby to były pliki XML. Jest to jednak trudne i kod taki nie jest czytelny.

Func ActionSmak NR.1

Dlaczego znowu piszę o delegatach. Otóż widzę, że wiele osób wchodzi na mojego bloga, by się dowiedzieć “co to jest i jak to działa”. W 2011 roku, na szybko napisałem pewien wpis, który swoim przykładem miał zobrazować zależności wynikające z mechanizmu delegaty. W wielkim skrócie wpis mijał się z celem.

Dlatego postanowiłem napisać kolejny wpis o delegatach bez żadnych udziwnień.

Postanowiłem też w tym wpisie poruszyć ważne zagadnienie, które jest reprezentowane przez gotowe delegaty jak “Action<T>” i Func<T,T>.

Foreach Enum

Jednym z częstszych problemów występujących w C#. Rozwiązanie jest takie oczywiste, czasem jest ono przydatne.

Jak można użyć pętli foreach na naszym typie wyliczeniowym.

AddDocumentCzęść NR.6Rolsyn API umożliwia z poziomu C# na kompilowanie kodu. Roslyn także zawiera klasy, które potrafią odwzorowywać projekty w solucji tak w Visual Studio.

W poprzednim wpisie opisałem jak użyć Workspace API, ale pracując z tymi klasami zauważyłem, że wiele rzeczy po prostu nie działa.

Po pierwsze wiele rzeczy obecnie nie jest wspieranych w tym API mimo iż metody istnieją.

if switchCzęść NR.5Kolejny krótki wpis, który ma porównać składnie C# i Javy.

W tym wpisie warunki.

ConstructorOtrzymałem proste pytanie na temat konstruktorów c#.

Czasem gdy mamy wiele konstruktorów logika w nich się powtarza. Wtedy warto zastosować mechanizm zwany “Constructor chaining”.

Mamy więc klasę z wieloma konstruktorami

Sublime TextMasz już dosyć setki utworzonych aplikacji konsolowych w Visual Studio tylko po to by sprawdzić jak dana klasa lub kod działa?

Czy istnieje jakiś lepszy sposób na prototypowanie kodu? Czy istnieje jakiś lepszy sposób na pokazanie kodu demo?

A może do tego chciałbyś mieć w pełni interaktywne doświadczenie z kodem C#.

ScriptCS

Pojawienie się kompilatora Roslyn otworzyło wiele nowych ścieżek.

Jedną z tych ścieżek jest biblioteka ScriptCS.

Dzięki niej jest możliwe używanie C# jako języka skryptowego w konsoli. Dzięki niemu edytory takie jak Notepad++ mogą kompilować kod napisany w C#.

Co najważniejsze można użyć tej biblioteki do własnych celów.

WorkspaceCzęść NR.5

Czym jest Workspace API?

Co to jest Workspace?

Workspace reprezentuje solucje w Visual Studio. Klasy więc z tego api będą modelowały układ danej solucji.

Oczywiście rola tych klas nie kończy się tutaj. Przy użyciu tych klas możemy dodawać referencje do projektów i usuwać pliki.

SemanticCzęść NR.4

Znając już Syntax Tree API oraz API kompilacyjne powstaje pytanie, jak można uzyskać pewne semantyczne informacje na temat kodu, używając obu API.

Przykładowo chcę uzyskać informację, czy podane wyrażenie wewnątrz metody jest wyrażeniem stałym. Jeśli nim nie jest, to zapewne jest ono powiązane z działaniem specyficznej metody operacyjnej jak znak “dodawania”.

EmitCzęść NR.3

Wewnątrz kompilatora Roslyn oczywiście istnieją klasy, które na podstawie podanego kodu potrafią utworzyć biblioteki.

Są one znakomitą alternatywą dla System.Reflection.Emity  i CodeDOM.

Generowanie kodu jeszcze nie było takie łatwe.

Klasy kompilujące potrafią także bardzo szczegółowo poinformować użytkownika, dlaczego dany kod się nie skompilował.

Syntax TreeCzęść NR.2

W poprzednim wpisie omówiłem w skrócie kompilator Roslyn i to jakie problemy on rozwiązuje.

W poprzednim wpisie też napisaliśmy proste rozszerzenie do Visual Studio, które korzysta z kompilatora Roslyn.

Zanim jednak zaczniemy zabawę na całego z każdym API kompilatora Roslyn, trzeba zacząć od podstaw. Taką podstawą jest API Syntax Trees .

Kompilatory C# i Visual Basic były napisane w C++. Co jest logiczne. Bo C# i Visual Basic były nowymi językami. Nie możesz napisać kompilatora nowego języka w samym języku, który dopiero się tworzy.

Wybór ten jednak stworzył pewien problem.  Ekipa pracująca nad językiem C# musiała też znać C++.

Aby dodać nową funkcjonalność języka C# lub Visual Basic trzeba było się mocno wysilić.

Kompilatory nie mogły używać swojego języka.

PDF DataSet

W poprzednim wpisie o report Viewer utworzyliśmy prosty plik PDF.

Sprawa jest trochę bardziej złożona, jeżeli chcemy wyświetlić kolekcję elementów w pliku PDF przy użyciu ReportViewer.

Na czym polega problem?

ReportViewer jest starą kontrolką. Gdy zaczynamy z nią działać, to ta kontrolka, aż się prosi o używanie głupich przestarzałych rozwiązań jak np. “ObjectDataSource”.

28 października w grupie .NET WODNUG pokazałem prezentacje na temat C# 6.0.

Wczoraj w pracy pokazałem ten sam materiał.

Postanowiłem jednak pójść o  jeden  krok do przodu. Prezentacja o C# 6.0 tak naprawdę jest stosem slajdów pokazującym nową składnie języka.

Pomyślałem sobie “przecież ta prezentacja nie musi być w powerpoint-cie”.

http://six.cezarywalenciuk.pl/

W dwie godziny zrobiłem tą prezentację. Bazuję ona na szablonie prezentacji HTML od firmy Google.

Sam szablon musiałem trochę przerobić tak aby on działał z moim nowym stylem kolorowania składni.

C# 6.0 New #3Nowość NR.3W wersji Visual Studio CTP 14 trzeba było trochę się namęczyć w ustawieniach projektu, aby można było pisać w C# 6.0.

Teraz jednak mamy wersję Visual Studio 2015 Preview. Zmieniłem framework projektu na NET 4.5.3 i C# 6.0 działa.

Czy coś w C# 6.0 jeszcze się pojawiło od tego czasu?

Inject #2Część NR.2Witam w drugim wpisie mojego eksperymentu. Tym razem będę objaśniał wstrzykiwanie zależności do konstruktora  oraz omówię podstawowe użycie Castle.Windsor. Oto seria  wpisów, które będą uczył programowania równocześnie opowiadając przy tym  historię.

W poprzednim odcinku.

W trakcie jazdy samochodem, w moim koszmarze objaśniłem, dlaczego klasa jest specyfikacją danego bytu. Powiedziałem także dlaczego pola klasy muszą być prywatne. Podczas objaśniania tych funkcji potrąciłem autostopowicza.

Będąc w szoku, aby się odstresować, wydzieliłem swoje cechy i cechy autostopowicza do klasy abstrakcyjnej, która reprezentuje kategorie osoby i wspólnych cech.

Obiekty #1Część NR.1Oto mały eksperyment. Postanowiłem stworzyć serię  wpisów, w których będą uczył programowania, równocześnie opowiadając historię. To nie są normalne wpisy objaśniające, jak coś działa krok po kroku. Witam więc w tej emocjonalnej  wędrówce, która być może czegoś ciebie nauczy. 

Kiedyś ktoś mnie zapytał dlaczego lubię programować?

Ja odpowiedziałem, że lubię programować ponieważ kod ma logicznych sens w przeciwieństwie do ludzi i do rzeczywistego świata. Kod mnie rozumie i o nic mnie nie pyta?

Myślenie w ten sposób dawało wiele swobody. Wszystko jest logiczne, więc wszystko jest bezbłędne. Jeśli coś podam do systemu ,to wiem co z niego wyjdzie. Jestem perfekcyjny

TabliceCzęść NR.4Tablica jest strukturą danych używana do sortowania kolekcji wartości. Występuje ona oczywiście  C# i w Javie. Działają one tak samo. Dlatego powstał ten wpis.

Jest ona dosyć prymitywna. Ja osobiście nie pamiętam kiedy ostatnio użyłem tablicy. Każdy jednak kto studiował programowanie na uczelni to zapewne zaczynał swoją przygodę z tą kolekcją.

StringCzęść NR.3Co typ przechowujący napis w obu językach ma wspólnego? Deklaracja napisu do zmiennej jest dosyć prosta.

string s = “Cześć”;

Metody operujące na napisach są różne w Javie i w C#.

Typy te jednak mają pewne cechy wspólne w obu językach.

OperatoryCzęść NR.2Operatory są używane do operowania wartościami.

Można je pogrupować do pięciu typów operatorów: arytmetyczne, przypisania, porównania, logiczne i bitowe.

Witam w drugiej części cyklu, która ma uświadomić czytelnika, że składnia językowa pomiędzy Java, a C# nie wiele się różni. Jeśli dobrze znasz Jave lub C#, a nie znasz tego drugiego języka mam nadzieje, że ten wpis ciebie przekona, że ten skok potrzebny do nauki kolejnego języka programowania nie jest taki duży.

C# ChangeNowość NR.4Zauważyłem, że wiele osób odwiedza moje wpis na temat c# 6.0. Warto jednak poinformować was, że od 1 października 2014 pewne funkcję zostały usunięte mimo iż one już działały.

Istnieje już danej nowej funkcyjności nie daje jej gwarancji egzystencji.

C# 6.0 NewNowość NR.2Oto trzeci wpis na temat C# 6.0

Muszę przyznać, że niektóre z tych nowych funkcji można rzeczywiście zmienić i ulepszyć pisaniem kodu.

Ostatnia jest najciekawsza bo zadaje pytania jak kod powinien być napisany.

C# 6.0 NewNowość NR.1W poprzednim wpisie krótko omówiłem kluczowe zmiany w C# 6.0. Powiedziałem też o kompilatorze Roslyn oraz o projekcie ScriptCS.

Skoncentrujmy się jednak teraz na nowinkach C# 6.0

Pamiętajmy, że nie wszystkie omówione funkcjonalności działają w Visual Studio CTP 14, nawet po dodaniu pewnej specjalnej klauzury.

C# 6.0 RoslynUzyskajmy najpierw pewną perspektywę.

Pierwsza edycja języka C# 1.0 pojawiła się 2002 roku. Obecnie więc C# ma 12 lat. (2014)

W roku 2005 pojawiła się wersja 2.0 a wraz z nią typy generyczne (List<T>). Teraz trudno sobie wyobrazić programowanie bez nich.

W roku 2007 do C# 3.0  został dodany LINQ czyli wyrażenia lambda, zapytania, które filtrują po kolekcjach obiektów oraz po kolekcjach ORM, które zostały dopiero pobrane. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie programowania bez LINQ.

W roku 2010 do C# 4.0 został dodane słowo kluczowe “dynamic” . Programowanie dynamicznie nie jest czymś, co możesz robić każdego dnia. Ja na przykład nie używałem tego mechanizmu wcale. Jednakże ten dynamiczny mechanizm pozwala w statycznym typowanym języku, jakim jest C# na ciekawe użycia innych bibliotek, napisanych choćby w Pythonie. Coś jest statycznie deklarowane, że będzie dynamicznie. Tak to działa.

W 2012 roku do C# 5.0 zostały dodane słowa kluczowe “async” i “await”. Pozwalają one na łatwiejsze pisanie i wywoływanie asynchronicznych funkcji, choćby wezwań do usługi WCF.

Wiem, że ma się pojawić się wersja 6.0. Co nowego ta wersja przyniesie?. Językma już 12 lat i widać, że jest to dojrzały język programowania.

VS 14 CTP Chciałem się pobawić najnowszymi możliwościami języka C# w  Visual Studio 14.

O dziwo nie wszystko chce działać.

Na szczęście jeden komunikat błędu naprowadził mnie na to co robię nie tak.

ReportViewerW C# istnieje wiele sposobów na utworzenie pliku PDF. W mojej pracy stosujemy rozwiązanie ReportViewer i jak do tej pory sprawdza się ono dobrze.

Zaletą tego rozwiązania jest wbudowany kreator pliku PDF, który jest z integrowany z Visual Studio.

EPPlusKażdy kto pracuje z aplikacją biznesową lubi gdy dane wyświetlone na monitorze mogą być wyeksportowane do PDF czy Excela.Ostatnio w pracy musiałem napisać taki kod wraz z obsługą kolejności kolumn i ich widoczności co było dużo trudniejsze.Do rozwiązani problemu postanowiłem użyć czego innego niż “Microsoft.ReportViewer”.

Użyłem więc biblioteki “EPPlus”. Jest to bardzo popularna biblioteka.

DelegataWiele kontrolek w WPF,Windows Forms i Silverlight ma właściwość “Tag”. W niej możemy przechowywać dowolny obiekt powiązany z daną kontrolką.

W tym wpisie pokaże jak użyć delegat wraz z właściwością Tag. Każda kontrolka z właściwością tag może użyć tej techniki. Dla uproszczenia wpisu ja skorzystałem z kontrolki Button.

Delegata

Co to jest delegata? Dobre pytanie na rozmowę kwalifikacyjną.

Delegata jest wskaźnikiem do danej metody bądź metod. Delegata przetrzymuje więc referencję do danej funkcji.

Istnieje jeden wymóg.