KrętaczKariera NR.14 Zanim opiszę ten problem warto zaznaczyć ważny punkt.
Programowanie jest niezwykłe trudne. Nie ma skrótów do zostania jakimkolwiek programistą. Inteligencja, mądrość, śmiałość, ciężka praca, popełnianie błędów, uczenie się na podstawie tych błędów. Programowanie to także umiejętność nauki i przyswajania wiedzy z różnych źródeł.
Niestety są ludzie, którzy wierzą w skróty. To będzie o nich.
Obietnice i skoki wiary
Problem krętacza jest oczywiście bardziej skomplikowany. Gdy nie masz doświadczenia do CV, a pracę trzeba znaleźć często “obietnica” i ‘”sztuka prezentacji” daje tę pierwszą pracę. Skoki wiary w karierze się zdarzają. Pytanie jednak brzmi, gdzie jest granica i kim tak dokładnie jesteś?
Kłamstwo w CV nie popłaca. Nie możesz w CV napisać o czymś, co się nie wydarzyło, bo wiedz, że łatwo to wszystko może być sprawdzone i zweryfikowane.
Znam oczywiście inne śliskie historie. Miałem znajomego, który na rozmowie kwalifikacyjnej udawał, że zna Javę na wysokim poziomie i został zatrudniony. Później jednak musiał codziennie, wieczorami się uczyć i czuć ten strach, że nie jest tym pracownikiem, który został zatrudniony. Warto zaznaczyć, że udało mu się.
To, że jednak mu się udało wynikało z tego, że był świadomy faktu, iż jego kłamstwo ma krótkie nogi i musi szybko zamienić je w prawdę.
Jeśli chodzi o mnie to przyznam się, że gdy szukałem pierwszej pracy, to mówiłem, że uczyłem się Javy na studiach. Gdy tymczasem prawda była taka, że nauczyłem się Javy w pół roku. Wiedziałem jednak, że ten fakt nie ma dużego znaczenia, gdyż i tak szukałem pracy jako programista C#. Innych kłamstw nie pamiętam.
Myślę więc, że każdemu zdarzyło się chociaż raz skłamać i powiedzieć coś innego, by zrobić to lepsze wrażenie.
Jaki jest problem z krętaczem
Na potrzeby tego wpisu wymyśliłem fikcyjną historię. Mamy Stefana. Stefan interesował się tworzeniem stron internetowych w PHP przez rok. Stefan chodził na te szalone zwariowane szkolenia treningowe, które mają zmienić człowieka podczas 8 weekendów. Stefan był sprzedawcą przez 3 lata ale postanowił spróbować swoich sił jako programista. Wierzył, że gładką gadką można zajść daleko.
Na pomoc przyszedł jego znajomy, który programuje w PHP od 5 lat. Był zaskoczony jak niewiele Stefan umie, pomimo tych wszystkich specjalnych treningów. Przyjaciel postanowił więc go zachęcić do dalszej nauki, a Stefan dał obietnicę, że się przyłoży. Dostał kilka wybranych pozycji książkowych.
Przyjaciel postanowił śledzić jego postępy w treningu na GitHubie. Pewnego dnia zobaczył jednak duże “wrzutki” w postaci 2-3 commitów. Przyjaciel był trochę skrępowany, ponieważ tego dnia poprosił Stefana o napisanie 3 prostych aplikacji, a w tych wrzutkach tego nie było.
Przyjaciel więc śmiało go zapytał czy aby
“Nie skopiowałeś tego kodu i bezmyślnie go wrzuciłeś. Musisz rozumieć kod, a nie go bezmyślnie kopiować. “
Stefan zamilkł i powiedział, “…ale ten kod będzie wyglądał dobrze dla pracodawcy”.
Stefan nie wiedział, że istnieje pewna poważna różnica przy korzystaniu z Internetowego kodu. Początkujący zazwyczaj wkleja kod i nie wnika co on robi, ważne, że on działa. Poważniejszy programista będzie się starał zrozumieć, dlaczego właśnie ten kod działa i przeanalizuje kilka możliwych wariantów.
Tworzyło to też inny problem. Nieważne czy chwalisz się kodem przed pracodawcą, czy przed wykładowcą. Nie zmienia to faktu, że dostaniesz pytanie “jak ten kod działa i dlaczego” ?
To oznacza, że ty jako początkujący programista wybrałeś fatalny pomysł na wykazywanie swoich umiejętności.
Stefan potem ruszył na rynek pracy i dostał propozycję pracy, jeśli rozwiąże proste zadania w 24 godziny. Stefan nie wiedział jednak jak to zrobić, więc poprosił o pomoc swojego przyjaciela. Zadania zostały rozwiązane i Stefan dostał pracę jako Junior PHP programmer.
Dwa tygodnie później Stefan zaczął panikować. Wysłał wiele linków i dziwnych pytań do swojego przyjaciela i prosił ponownie o pomoc. Stefan w pewnym momencie przyznał się, że nic nie umie, a jego przyjaciel tylko się zdenerwował, bo uświadomił sobie, że być może wyrządził Stefanowi krzywdę, a przecież chciał mu pomóc.
Co więcej, przyjaciel dowiedział się, że pomimo niskiego stanowiska Stefan zarabia więcej od niego. Przyjaciel, pomimo gniewu postanowił nie robić nic.
Stefan po 3 miesiącach stracił pracę. Stefan niczego się nie nauczył, pomimo tylu okazji. Stefan w swoim CV napisał z dumą o projektach, nad którymi pracował i na kolejnych rozmowach kwalifikacyjnych kontynuował swoje kłamstwa. Co jest prawdą, a co jest fikcją tego już nie wie nikt. Legendy głoszą, że Stefan przez następny rok pracował dla wielu pracodawców, ale tylko przez 2-3 miesiące.
Krętacz
Jak widać jest spora różnica pomiędzy małymi kłamstwami, czy też “obietnicami ukrytymi pod postacią kłamstwa”, a rzeczywistym krętactwem.
Sam nie miałby sumienia, aby takie rzeczy robić w jakimkolwiek alternatywnym świecie, wolałbym czuć na każdym kroku, że jestem prawdziwy.
Pamiętaj, że bycie dobrym programistą zawsze wymaga pracy i nauki. Nie można tego przeskoczyć “gładką gadką”. Uczysz się na własnych błędach i idziesz do przodu.
